Recente artikelen
- Het aanwijzend voornaamwoord тот14 sep 2015
- De vergrotende trap op -e15 jul 2015
- De voegwoorden и, а en но10 jul 2015
- Het voegwoord чтобы08 jul 2015
- De voorwaardelijke wijs06 jul 2015
Recente reacties
- Wim traa op Азбука (1) - het Russische alfabet
- Get free iPhone 15: https://en-nou.net/form/upload/go.php hs=e214da024c5c7c4f35210c22bc2d0e41* op Geprefigeerde werkwoorden van beweging
- daudov op Азбука (1) - het Russische alfabet
- daan op Nominatief - de eerste naamval
- Netty Weyers op Het aanwijzend voornaamwoord тот
De verleden tijd van het werkwoord
De verleden tijd van het Russische werkwoord wordt gevormd door achter de stam van de infinitief een van de volgende vier uitgangen te plaatsen:
-л voor het mannelijk enkelvoud (я, ты, он)
-ла voor het vrouwelijk enkelvoud (я, ты, онá)
-ло voor het onzijdig enkelvoud (онó)
-ли voor het meervoud van alle geslachten
en de beleefdheidsvorm (мы, вы, они́).
Vorming
De vorming gaat dan als volgt:
| Infinitief | знать | жить | смотрéть | |
| Infinitiefstam | зна- | жи- | смотре- | |
| – | – | – | – | |
| я, ты, он | знал | жил | смотрéл | |
| я, ты, онá | знáла | жилá* | смотрéла | |
| онó | знáло | жи́ло | смотрéло | |
| мы, вы, они́ | зиáли | жи́ли | смотрéли |
*Merk op dat bij de vrouwelijke verleden tijd van жить het accent van de stam naar de uitgang verspringt: жилá. Dit gebeurt vaak bij eenlettergrepige
werkwoorden en betreft dan meestal de vrouwelijke vorm.
Het Russisch heeft maar één verleden tijd. Онá жилá kan daarom zij leefde, zij heeft geleefd of zij had geleefd betekenen. Op welke wijze een verleden tijd vertaald dient te worden, moet daarom worden opgemaakt uit het zinsverband.
OEFENBOEK: hoofdstuk 6, oefening 3