Het aanwijzend voornaamwoord тот vormt samen met het hier eerder besproken aanwijzend voornaamwoord этот de Russische tegenhanger van het Nederlandse dit, dat, deze, en die.
Lees verder →Naast de synthetische vergrotende trap met het achtervoegsel -ee bestaat de vergrotende trap op -e. Vormen op -e komen alleen voor als naamwoordelijk deel van het gezegde of als bijwoord.
Lees verder →Het voegwoord и (en) verbindt gelijkwaardige zinnen, zinsdelen en woorden. И is een zogeheten nevenschikkend voegwoord. De woorden а (en, maar) en но (maar, evenwel) zijn tegenstellende (adversatieve) voegwoorden.
Lees verder →Het voegwoord чтóбы wordt gebruikt na een hoofdzin waarin een wens, raad, noodzaak of bevel wordt uitgedrukt. Чтóбы leidt de bijzin in en het navolgend werkwoordelijk deel van het gezegde staat altijd in de verleden tijd.
Lees verder →De voorwaardelijke wijs of conditionalis wordt uitgedrukt met behulp van het partikel бы en een verledentijdsvorm van het werkwoord. In zinnen met бы staat de persoonsvorm altijd in de verleden tijd, ook al doelt de zin op een tegenwoordige of toekomende tijd.
Lees verder →De meeste imperfectieve werkwoorden zijn niet-geprefigeerd, want ze presenteren een pure handeling, toestand of een proces. Met behulp van verschillende voorvoegsels kunnen we het werkwoord perfectief maken.
Lees verder →De werkwoorden van beweging kunnen met veel voorvoegsels, in het Russisch приставки, worden gecombineerd. Er gelden een aantal algemene regels wanneer we deze samenstellingen maken.
Lees verder →M | D | W | D | V | Z | Z |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |