Het wederkerend voornaamwoord себя is erg populair in het Russisch. Het komt voor in allerlei uitdrukkingen waarin de wederkerende betekenis soms heel duidelijk, soms bijna niet terug te vinden is.
In de zin geeft себя aan dat het bedoelde object dezelfde/hetzelfde is als het bedoelde onderwerp. Het voornaamwoord wordt dan ook vaak gebruikt in constructies die in het Nederlands een bezittelijk voornaamwoord krijgen.
Себя kan niet zelf in het onderwerp van de zin voorkomen en heeft daarom geen nominatiefvorm. De verbuiging van себя is hetzelfde als die van het persoonlijk voornaamwoord ты.
naamval | |
nominatief | – – – |
genitief | себя́ |
datief | себé |
accusatief | себя́ |
instrumentalis | собóй |
locatief | себé |
vertaling | zich |
Het wederkerend voornaamwoord себя verwijst terug naar het onderwerp van de zin waarin het voorkomt. Het kan betrekking hebben op mannelijke, vrouwelijke, onzijdige of meervoudige objecten. Anders dan het Nederlandse zich(zelf) is er in het Russisch met себя slechts één vorm voor de 1e , 2e en 3e persoon enkel- en meervoud. Dus:
я знáю себя́ | – ik ken mezelf |
ты знáешь себя́ | – jij kent jezelf |
он знáет себя́ | – hij kent zichzelf |
она знáет себя́ | – zij kent zichzelf |
мы знáем себя́ | – wij kennen onszelf |
вы знáете себя́ | – jullie kennen jezelf, u kent uzelf |
они знáют себя́ | – zij kennen zichzelf. |
Vaak wordt себя versterkt met het voornaamwoord сам (самá, самó, сáми – zelf). Сам heeft in alle verbogen vormen eindaccent.
OEFENBOEK: hoofdstuk 16, oefening 3