Wanneer een spreker een vragend voornaamwoord gebruikt dan wil deze de identiteit van een persoon, object of gebeurtenis weten. Ook kan de spreker informatie willen over een eigenschap van een persoon, object of gebeuren. In dit blogbericht gaat het over de zelfstandige vragende voornaamwoorden кто (wie) en что (wat).
naamval | wie | wat |
nominatief | кто | что |
genitief | когó | чегó |
datief | комý | чемý |
accusatief | когó | что |
instrumentalis | кем | чем |
locatief | ком | чём |
Met кто vraagt men naar mens en (huis)dier, что gebruikt men voor objecten, gebeurtenissen en overige dieren.
Als кто het onderwerp van de zin is, dan staat het gezegde in het (mannelijk) enkelvoud. Dit is zelfs het geval wanneer er duidelijk sprake is van een vrouw of van meerdere mensen.
In een paar gevallen wordt кто in het Nederlands vertaald als wat. Het gebeurt bij het vragen naar iemands beroep en bij de vraag of een pasgeboren baby een jongen of meisje is.